Zespół kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Minodze
A-204[1] z dnia 10.12.1970 | |||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość |
32-046 Minoga 9 | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
8 września | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Skała | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |||||||||||||||
50°14′42,000″N 19°53′57,001″E/50,245000 19,899167 | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Zespół kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Minodze – zabytkowy, rzymskokatolicki kościół parafialny Narodzenia NMP znajdujący się w Minodze, w powiecie krakowskim.
Zespół zabytkowych obiektów, w skład którego wchodzą: kościół, dzwonnica oraz ogrodzenie, wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W II połowie XV wieku istniał tutaj kościół drewniany[2], który spalił się w 1726 roku[3] . W XVIII wieku do parafii pw. Narodzenia NMP w Minodze należeli wierni Kościoła Katolickiego z Rzeplina, Sobiesęka oraz Sułkowic[4].
Budynek murowany z cegły i kamienia, zbudowany w latach 1733–1736 z fundacji Antoniego Felicjana Szembeka w miejscu starszego[5]. W 1740 roku kościół konsekrował bp Michał Ignacy Kunicki. W czasie pożaru 3 września 1918 roku spłonęło wyposażenie wnętrza[3] .
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Obiekt późnobarokowy, orientowany, jednonawowy, prezbiterium niewyodrębnione, zakończone półkolistą apsydą. Nawa czteroprzęsłowa, zbudowana na planie prostokąta nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami wspartym na kamiennych gurtach. Dach dwuspadowy kryty blachą z barokową sygnaturką.
Od zachodu szeroka i wklęsła fasada, ...ujęta po bokach parą nieznacznie wysuniętych wież, o najwyższych kondygnacjach wydzielonych silnie występującymi gzymsami, nakrytych spłaszczonymi hełmami przechodzącymi w smukłe latarnie nakryte baniasto...[6](zobacz).
W 1887 roku po południowej stronie dobudowano półkolistą kruchtę i skarbczyk a w 1893 po północnej, trójprzęsłową kaplicę nakrytą sklepieniem kolebkowym, tworzącą nawę boczną[7][8]. W latach 70. XX wieku pomalowano wnętrze, prace konserwatorskie przeprowadzono w 1994 roku[3] .
Wyposażenie wnętrza
[edytuj | edytuj kod]- ołtarz boczny manierystyczny z pocz. XVII wieku (pochodzi z Zadroża)[9];
- monstrancja regencyjna z 1. ćw. XVIII wieku z glorią podtrzymywaną przez figurkę św. zakonnika Franciszka lub Antoniego[10][11] ;
- barokowe ławki i konfesjonał[3] .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr ↓, s. 38.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 20.
- ↑ a b c d Strona parafii ↓.
- ↑ Noga 1997 ↓, s. 20.
- ↑ Krasnowolski 2013 ↓, s. 197.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 50.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 84.
- ↑ Krasnowolski 2013 ↓, s. 198.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 57.
- ↑ Kornecki 1993 ↓, s. 60.
- ↑ Strona diecezji ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rejestr zabytków nieruchomych woj. małopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2017-11-17]. (pol.).
- Strona parafii. parafiaminoga.pl. [dostęp 2017-11-17].
- Strona diecezji. diecezja.kielce.pl. [dostęp 2017-11-17].
- Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.
- Marian Kornecki: Sztuka sakralna. Kraków: ZZJPK, 1993.
- Zdzisław Noga: Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność. Kraków: ZZJPK, 1997. ISBN 83-901471-7-3.